Kiedy budzimy się po 30....

„Dlaczego nikt mnie wcześniej nie uświadomił, że po trzydziestce wszystkie dni są takie same, a jedyne zmiany, jakie widać, to wpływ grawitacji na moje cycki?”

Federica Bosco, Nie tacy oni straszni

Mieliście kiedyś tak, że budzicie się rano i zastanawiacie co ja tutaj robię ? Dokąd prowadzi moje życie i czemu jest mi tak źle?

Ja tak mam codziennie - kobieta 30 + , matka dwójki cudownych dzieci w związku od 18 lat.... 

Gdy wracam pamięcią do bycia 20 nigdy nie sądziłam, że moje życie będzie tak wyglądać i pewnie " młoda " ja roześmiałaby mi się w twarz. Zawsze miałam wygórowane ambicję , marzyłam o karierze  i na tym poprzestańmy. Kariera, pieniądze bycie kimś ważnym tylko to miało dla mnie sens i tylko to chciałam robić. Być wolnym , nie mieć zmartwień , obowiązków. Nigdy nie byłam kurą domową i nigdy bym nie pomyślała że w jakimś małym stopniu nią będę. Wyjaśnijmy sobie jedno nie nadaje się na gospodynię domową ogniska domowe i ta cała zabawa w rodzinę to nie dla mnie. Kocham swoje dzieci są dla mnie wszystkim ale daleko mi do typowej matki.

Nie umiem pisać bloga nie znam się na tym. Nie będę was zanudzać obiadkami, historiami rodzinnymi oraz ckliwym starzeniem się. Chcę pokazać zwykłą siebię tą którą ukrywam głęboko pod skórą bo gdybyśmy wrócili do średniowiecza pewnie bym była skrócona o głowę lub ukamieniowana. Jak sobie radzę po 30 , jak kradnę minuty szczęścia bo więcej nie jest mi dane , w jakich chwilach jestem prawdziwą sobą? SEX tak moi drodzy - tylko to daje mi szczęscie chociaż nie dokońca te motylki ten kolejny facet który patrzy na mnie jak na boginie taaak to właśnie kocham....